Samen met Maarten Leenknecht/Letterknecht en zijn team mocht ik acht verdiepingen traphal aankleden met tekst en beeld. Voor de gezondheid van de medewerkers en bezoekers van Helan Ziekenfonds in Gent. Liever lopen dan liften? ’t […]

Samen met Maarten Leenknecht/Letterknecht en zijn team mocht ik acht verdiepingen traphal aankleden met tekst en beeld. Voor de gezondheid van de medewerkers en bezoekers van Helan Ziekenfonds in Gent. Liever lopen dan liften? ’t […]
Samen met zes andere auteurs mocht ik voor Dichter op creatieve blind date met een getalenteerd illustrator. Het resultaat: een collectie geïllustreerde kortverhalen die je per stuk of in een complete storybox kunt aankopen. In […]
Ik schreef een brief. De korte versie was onlangs te zien en te horen in ‘Iedereen Beroemd’ en in de uitzending ‘Het grootste lichtpunt tegen kanker’ van Kom op tegen Kanker. De lange versie lees […]
Soms, als ze bij mij in bed ligt en ik hoor hoe ze buiten adem raakt omdat ze het ritme van mijn ademhaling probeert te volgen, denk ik aan hoe ik vroeger soms bij mijn […]
Jaren geleden, toen ik amper de trap op kon en twee wortels raspen het hoogtepunt van mijn dag was, schreef ik ook teksten. Voor mezelf, omdat ik het niet kon laten. Af en toe plaatste […]
Op Azertyfactor gaat Creatief Schrijven vzw op zoek naar nieuwe of minder nieuwe schrijvers met een stevige portie x-factor. Elke week kiest een specialist uit het boekenvak zijn favoriete tekst op het kansenplatform. Verheugd dat ik […]
Hoe zou het zijn aan de rand van de wereld? Zouden daar de zielen samentroepen die te zacht zijn om in de kern te gaan staan? Zou het daar zijn dat de golven aanspoelen die […]
(Column voor Psychologies België, juli-augustus 2017) ‘Ik heb geen dromen meer’, zegt ze, en mijn benen worden elastieken. We zitten op een zonovergoten bankje op een zomers festival, met restjes Cornetto in onze mondhoeken en […]
Zullen we afspreken nu we hier toch zijn? Zullen we afspreken dat je nooit je streken verliest ondanks het grijs in mijn haar? Zullen we afspreken dat je kleur blijft bekennen ook als ik […]
Welke kledij bevrijdt, rebelleert of onderdrukt anno 2017? Naar aanleiding van Made in Europe, de documentairereeks op Canvas, vroeg deBuren aan zes vrouwen wat de minirok vandaag voor hen betekent. De brief die ik die avond […]
Aansluitend op Made in Europe, de documentairereeks van VPRO, te zien op Canvas en NPO 2, organiseert deBuren een verdiepend podiumprogramma. Voor de aflevering over ‘De vrije vrouw’ vroeg deBuren enkele vrouwen wat voor hen ‘de minirok’ van […]
De zon wierp strepen op de keukenvloer. “Dat is mijn letter! Kijk, mijn eerste letter!”, riep ze. Ze stond midden in het leven en ze lachte.
Het lukt mij zelden om een jaar te laten knallen. Ik probeer het misschien wel, maar het grootste deel van de tijd vraag ik mij af waar ik eigenlijk mee bezig ben. Intussen blijft het […]
Menslief, morgen wordt niet anders en beter. Morgen wordt meer en minder en de som van delen. Dus houd vast aan wat goed is en laat los wat moet. Dan lukt het ons samen wel […]
Tante Clarisse is geen doordeweekse winkel maar een atelier waar gewerkt wordt aan verbinding. Tante Clarisse wil mensen samenbrengen, rond de tafel of aan de haard, met zoetigheden om in te bijten en zalige verhalen […]
Als je genen wenen en je weet niet waarom je je wendt en worstelt als een sumo met zijn schaduw rondjes draaiend ter plaatse. Als dat, weet dan dat x geen onbekende is. (Billboard: Nástio […]
Voor een campagne van Standaard Boekhandel schreef ik dit 2-zinnenverhaal, vakkundig geïllustreerd door Jan Van Der Veken: Stijn weet niet wat hij straks moet wensen wanneer hij de wimper die nu nog naast de Caps […]
Ik staar in het pashokje naar een versie van mezelf. “Weet je wat het is, Valérie? Je kan je hele leven bang zijn voor iets, om dan, als het zo ver is, te merken dat […]
De standpunten zijn niet te stoppen. Ze gaan tot op het bot, botsen liever als pijlen te pletter dan een millimeter van mijn lijf te ontzien. Nog even en ik ben kapot vanbinnen, verweerd door […]
Hij schuifelt over het zebrapad, laat zich niet afleiden door de haast en spoed die door de winkelstraat dendert. Zijn gebogen rug getuigt van bagage maar hij biedt weerwerk, draagt meer dan acht decennia lief […]
Menslief, morgen wordt niet anders en beter. Morgen wordt meer en minder en de som van delen. Dus houd vast aan wat goed is en laat los wat moet. Dan lukt het ons samen wel alleen.
Michiel Hendryckx windt zich op. In dS Weekblad van 28 november uit hij zijn ongenoegen over het kunstwerk van Thomas Lommée op de gevel van een universiteitsgebouw in Gent. ‘The next big thing will be […]
Als twintiger was ik ‘de zus van’. Vóór die tijd was ik dat ook al, maar niemand noemde mij zo. Tot mijn broer een groepje begon. Die mannen deden dat niet slecht, ze mochten al […]
Ruud leunde met zijn voorhoofd tegen de ruit. Hij probeerde zijn opwinding te verbergen maar zijn ademhaling verraadde hem. Elke twee seconden besloeg het glas onder zijn neus. Hij rechtte zijn hoofd en stapte de […]
Dat de wereld om zeep is, dat wisten we al. Het slechte nieuws komt met bakken uit de lucht vallen, en als we het niet aan den lijve ondervinden dan duwen anderen het wel door […]
Hij heet Henk en hij weet het niet. Hij weet niet wat hij straks moet wensen wanneer hij de wimper die nu nog naast de Caps Lock op zijn laptop ligt voorzichtig tegen zijn wijsvingertop […]
Vijftien jaar geleden droomde ik ervan om ooit voor een modeblad te schrijven. Het liefst een zo zwaar mogelijke titel, met stevig, glimmend papier en staaltjes die vasthangen met snot. In die tijd verslond ik […]
Laat mij maar lopen langs de straten. De maat is vol en mijn kop is toe. Allicht zit mijn dichtheid toch maar in de weg, dus laat het nieuws passeren, vandaag wil ik alleen leeglopen. […]
Ze zal je blijven zoeken in het gat in haar hart. Diep wroeten in het zwart tot ze weer ziet dat missen menselijk is maar jij niet.
Lieve Madeleine, Geen haar op mijn hoofd dat er niet aan denkt. Om je recht in je gezicht te zeggen dat je er beter vandoor kunt gaan. Dat je de plaat moet poetsen in plaats […]
Ik ben niet voor het geluk geboren. Nog geen dag oud of ik lag al tussen de borsten van een vrouw met wiens schoot ik geen uitstaans had. De verwisseling werd ontdekt toen mijn muts […]
Soms, als ze bij mij in bed ligt en ik hoor hoe ze buiten adem raakt omdat ze het ritme van mijn ademhaling probeert te volgen, denk ik aan hoe ik vroeger soms bij mijn […]
Gierik & NVT is een driemaandelijks literair tijdschrift met poëzie, proza, korte verhalen en essays van beginnende en gerenommeerde schrijvers. De redactie selecteerde mijn flitsverhaal ‘Begin’ als tip van de week op het schrijversplatvorm Azertyfactor […]
In 1992 schrijft A. F. Th. van der Heijden een literair in memoriam voor een verongelukte neef. Hij draagt het boek op aan zijn vierjarige zoon, Tonio. In 2010 werkt van der Heijden aan een […]
– “Ik kan het niet.” – “Jawel.” – “Ik weet het niet.” – “Jawel.” – “Ik kan het niet laten.” – “Awel!” – … – “Laat mij maar doen.”
Rubberlaarzen. Van die lange donkergroene die we vroeger droegen wanneer we op schoolreis gingen naar Het Verdronken Land Van Saeftinghe, of naar het Zwin. Ze zaten zonder mankeren veel te los rond mijn benen. Daardoor […]
Samen met een zwelg schuldgevoel van de meest zelfklevende soort slikt ze de donkerbruine drank door, wetende dat het kind achter de geopende deur van de ijskast smeekt om een slokje maar dat in geen […]
Gierik & NVT is een driemaandelijks literair tijdschrift met poëzie, proza, korte verhalen en essays van beginnende en gerenommeerde schrijvers. De redactie selecteerde mijn flitsverhaal ‘Begin’ als tip van de week op het schrijversplatvorm Azertyfactor […]
Er waren wellicht niet veel deelnemers. Ik moest in elk geval niet denken dat ik zou winnen. Mooi meegenomen dat ik op een doordeweekse donderdagavond naar BOZAR mocht, maar meer moest ik er vooral niet […]
Op een heel warme avond in Padua droegen ze hem naar boven op het dak en hij kon over de bovenzijde van de stad kijken. Na een poos werd het donker en de zoeklichten begonnen […]
Maurice ging het restaurant binnen met een bos lichtroze pioenrozen, blij dat hij iets bij zich had om de blikken af te leiden van zijn slechte been. Met het boeket voor zijn borst baande hij […]
Hij was voor haar naar België gekomen, vertelt hij. Na een periode van pendelen hadden ze moeten toegeven, aan zichzelf en aan elkaar, dat de liefde te groot was om ze op afstand te houden. […]
Mijn tekst ‘Ik ben Maurice’ is tip van de week op Azertyfactor, het schrijversplatform van Creatief Schrijven. Voelen wij daar een jaarlijkse traditie opkomen? Een overzicht, met dank aan de schrijvers in kwestie: 2015 2014 2013 […]
Hij wist niet precies wanneer zij daar zo schuin voor hem in de zon was gaan zitten, maar nu hij haar contouren had opgemerkt, had hij geen andere keuze: hij moest kijken. Het was vrij […]
Hoe blijf je overeind in dit toenemende klimaat van geweld en angst? Psychologies Magazine vroeg advies aan psychologen, psychiaters en filosofen van eigen bodem. Mijn bijdrage lees je hier.
Klara had wel oren naar mijn verhaal over Jaap Kruithof en Jacqueline du Pré. Op woensdag 28 januari mocht ik zelf tekst en uitleg geven bij Marc Janssens in het programma Maestro. Beluister het interview hier:
Was hij geen kind van zijn tijd geweest, hij had vandaag een gewoon leven gehad, met vrouw en kat en een handvol kleinkinderen in een gezellige hoekzetel. Daar was Maurice van hier tegenover van overtuigd. […]
“Saudade loenst: ze kijkt met één oog vooruit en met het andere achteruit. Wanneer het rechteroog haar aanspoort vooruit te kijken, maant het linkeroog haar achteruit te bewegen. Daarom blijft de saudade altijd onbeweeglijk op […]
‘Ik ben genoeg.’ In Het Voordeel van de Twijfel op Canvas spoorde Wim Helsen de mensheid aan om die zin wat vaker in de mond te nemen. ‘Ik ben genoeg’, ik mag er zijn, ook […]
Overmorgen is het volgend jaar. Ik verwacht er niets van, van dat jaar. Een mens moet niets verwachten van dagen en nachten die niet anders kunnen dan elkaar blindelings opvolgen. Het is een van die […]
‘Stopt allemaal ne kee mee zagen!’ Laat ons het kommaneuken even overslaan en zoeken naar de essentie van de zin. Dan weet u dat hij een punt heeft, de gast die dit gisteren op Facebook pleurde. We […]
Skopje, skopje, mie skop – Boem Paukeslag! – skopje, skopje, mie skop epo. Skopje, skopje, mie skop – Boem Paukeslag! – skopje, skopje, mie skop epo. Mijn lach vanbinnen maakt dat ik me vanboven bijna […]
“Werken? Geen goed idee. Kinderen? Geen goed idee.” Ze zei het met een soortement grijns maar zonder herkenbare emotie op haar gezicht. Een halfuur later zat ik op een bankje voor het ziekenhuis met mijn […]
‘Op vier pootjes zitten.’ Hij bleef het maar herhalen. En dat is hij blijven doen, in mijn hoofd, al is het intussen jaren geleden dat ik het hem zelf heb horen zeggen. ‘Op vier pootjes […]
Drie dagen sferen opsnuiven in Parijs. Drie dagen met je lijf in het leven staan, met alle tijd van de wereld om je ogen open te trekken, ver weg van schermen en maskers, en te […]
“Hou het kort”, klinkt het tussen zijn tanden. Ze herkent die toon, heeft ’m al vaker gehoord dan haar lief is. Hij moet intussen weten wat dat timbre met haar doet. Hij moet het al […]
Er moest een rode draad zijn. Als je begon bij het begin en je verbond de stippen, dan moest het ergens toe leiden, dan zat er een zin in het hele verhaal. Elke dag opnieuw […]
Zo veel willen zeggen dat ge niets zegt. Ge zwijgt en ge doet voort want ge zit in die stroom zonder einde, zonder de zekerheid van zicht op zee. Eigenlijk wilt ge stoppen en draaien en […]
Foto: Liv voor Mustela Belgium
Ik zat op het strand. Er was bijna niemand. Ik voelde zandkorrels aan mijn neus voorbijgaan en scheermesjes net iets te scherp uit de hoek komen, maar ik besloot te genieten van dat zeldzame zilte […]
Als mijn haar weer eens kort is, denken mensen dat ik een meisje ben dat van meisjes houdt. Daar heb ik zelf geen problemen mee. Hoe meer mannen en vrouwen pretlichtjes in mijn richting gooien […]
Ze waren gesloten wegens verbouwingen. Vandaag staat de deur van hun bakkerij-patisserie weer open. Maar niet echt. Ze willen zo weinig mogelijk met Jan en zijn pet te maken hebben. Dat merk je aan de […]
Er is geen tijd. Geen tijd voor mijn ei. Het bonkt in mijn keel, het kriebelt in mijn vingers, maar het kan niet. Want de klanten gaan voor en de deadlines slaan elkaar de kop […]
Je zou het niet zeggen als je haar zo ziet. Ze is er te klein voor. Het ego is niet met het blote oog zichtbaar en de stem is niet nadrukkelijk genoeg. Soms raakt ze […]
In 2003 reed ik naar het Brugse Cactusfestival in een Jaguar S-Type. Ik had dat beest gewonnen met een wedstrijd op mijn werk. Een wedstrijd die ik niet wilde winnen, omdat men fluisterde dat het […]
‘Slaap maar,’ zeg ik tegen een dochter die allang slaapt en daar wakker van wordt. Het onweert. Misschien wil ik wel dat zij bang is, dan kan ik moeder zijn. Maar ik kan niets anders dan […]
Ik ben onderweg naar de 40. Daarmee mag een mens nog net binnen in de bebouwde kom, maar al te gek moet het niet worden. Stedelijke jongelingen hebben direct door wie echt van yolo doet […]
Mijn tekst Overstuur is tip van de week op Azertyfactor.be, het schrijversplatform van Creatief Schrijven. Dank u, Dimitri Verbelen.
Ik ben op mijn kop gevallen. Twee weken geleden. De tegels op de Vrijdagmarkt waren glad en mijn fiets was metaalmoe, zoiets moet het geweest zijn. Toen het licht in mijn hoofd aanging, stond er […]
Sharenting. Weer zo’n woord waar mijn maag van keert nog voor ze het in Terzake, Reyers laat, Telefacts, Koppen én Karrewiet hebben gebombardeerd tot de nieuwste psychiatrische stoornis. Sharing en parenting zijn twee schone dingen, […]
Gent, 45. Konden die ruitenwissers maar grote kuis houden in mijn kop. Even sproeien en alle stront weg, gewis. Er zouden hier en daar wel wat sporen achterblijven maar daar zou ik kunnen doorkijken. Nu […]
Cover stories: fictive scenes inspired by album covers / Part 1: Mogwai – young team Ze voelt de 4G boven haar hoofd en in haar bloed. Straling en spanning in sneltreinvaart, zoals alles in en om en los […]
Ze zijn niet te stoppen, die tranen. Ze wellen op wanneer het mij het minst past en stromen met eyeliner en al over mijn kaken en kin richting ingang decolleté. Dat gebeurt bijna nooit thuis […]
Ik weet niet of ik haar graag zie. Ik mag haar, dat wel, maar graag zien is nog vijf bruggen verder. Daar geraak ik alleen als de bagage te dragen is en er zo goed […]
Ik heb geen bucket list. Geen 10.000 dingen die ik nog wil doen voor ik sterf. Niet dat ik geen dromen heb maar die zijn minder hoogdravend. Daar komt geen parachute of zesentwintigste druk aan […]
Mijn washandje bleef altijd onaangeroerd. Die met rode matten en zure beertjes waren halverwege de slaapzaal meestal al leeg maar die van mij moest niemand hebben. Elke avond ondernam ik een nieuwe poging, vulde ik een […]
Vanavond gaat het in Panorama over Vlaamse kinderen en jongeren die opgroeien in armoede. Een jongen van 12 getuigt: “De eerste dag na de vakantie is niet leuk. Dan begint iedereen te praten over: ik […]
Ze droomde van een huis van Cracottes op haar bankje in de zon. Ze zou de fundering gieten zodra ze met haar tenen aan de grond kon.
Dat ik dat dus niet wist. Dat traditionele antikleefpotten en -pannen de stof PTFE bevatten, een chemisch boeltje dat afbreekt als ge uw pan te warm laat worden. En dat er, terwijl ge nietsvermoedend van […]