Hoe zou het zijn aan de rand van de wereld?
Zouden daar de zielen samentroepen die te zacht zijn om in de kern te gaan staan?
Zou het daar zijn dat de golven aanspoelen die niet gebaard kunnen worden; de golven vol woeste schuimkoppen, gevormd door woordenstromen die geen uitweg vinden?
En zouden die zachte zielen en die woeste koppen elkaar daar vinden, aan de rand van de wereld? Zouden ze in elkaar overlopen, als inkt in roze vloeipapier, tot ze samen even week als onuitwisbaar worden, en met elke volgezogen vezel meer terrein winnen zodat ze toch als eerste de kern raken?
Zou het kunnen dat het daar allemaal begint, aan de rand van de wereld?
a little bit of soap 