Yahoo!

Yoga. Niets voor mij, dat stond vast. Tot ik geen keuze meer kreeg en mijzelf op het matje moest roepen. Met een versleten sportbroek en een klein hartje. Zwaar op mijn hoede voor zwevers, zweters en al te veel zwans. Maar het draaide beter uit dan zelfs het anti-Ingeborg actiefront ooit had durven dromen. Niemand viel mij lastig met vegetarische monologen. Niemand droeg patchoeli of een zelfgebreide body. Zelfs mijn ruggengraat steunde mij volledig.

Ik was zo opgelucht tijdens die eerste les dat ik spontaan de slappe lach kreeg. Tranen met tuiten tijdens het zonnegroeten. Gelukkig keek niemand daar echt van op. Dat was wel even anders toen mijn bejaarde buurman zijn spanning liet vliegen via de sluitspier. Ik was zo geschrokken dat hij er zelf niet goed van was. Toen hing er even een raar sfeertje in de lucht. Maar binnen de minuut deden we weer lekker van krijger en zijwaartse kraanvogel. U moet yoga een kans geven. ’t Is echt geen scheet in een fles.